سودوموناس آئروجینوس و هیدروکربن ها
اولین منبع انرژی و سوخت سراسر جهان هیدروکربن ها می باشند، که بخاطر ظرفیت تولید انرژی آنها می باشد. روشن است که نشت و انتشار ناخواسته آن رخ می دهد، که در عملیات های روتین تولید، پالایش، توزیع و همچنین از عواقب تصادفات و غیره؛ دیده می شود؛ و همیشه بطور فزاینده ای علاقمندی محققان و دانشمندان این حیطه را به همراه داشته است (اُکوه[1]، 2003). نشت و دور ریز نفت یکی از مشکلات جهانی در کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه می باشد. بیشتر توجه روی محیط های دریایی است زیرا بیشترین انتشارها و تصادفات و عملیات های نفتی در محیط های دریایی انجام می شود. بدون شک سرراست ترین رویکرد زیست درمانی مکفی این مسئله پایش مداوم نرخ از بین رفتن و انتشار هیدروکربن ها می باشد. هیدروکربن ها دارای منشاء بیولوژیک هستند، و هیدروکربن های دارای زنجیره کوتاه و بلند (آلکان ها: C10-C20; C20-C40) بطور کامل از فرآیندهای بیولوژیک ریشه می گیرند (سوریدج[2]، 2007). آلاینده های هیدروکربنی برای سلامت گیاهان مضر بوده، در انسان ها سرطان زا، جهش زا، و یک مسموم کننده قوی سیستم ایمنی بوده که تهدید بزرگی برای سلامت انسان و حیوانات می باشد (تینگ و هوتان[3]، 1999). نفت و زغال سنگ حاوی کلاسی از ملکول ها هستند که هُپانوئید[4] نامیده می شود، و عموماً در دیواره سلولی باکتری ها یافت می شوند. محققان معتقدند که این سوخت ها روزگاری در نقطه از زمان توسط میکروارگانیسم ها ایجاد شده اند و همیشه زیست تجزیه این سوخت ها تا حدودی رخ داده است. زیست تجزیه هیدروکربن ها توسط جمعیت های طبیعی میکروارگانیسم ها امکان تبدیل مواد خطرناک به اشکالی که سمی نبوده یا سمیت کمتری داشته باشند؛ نمایانگر یکی از مکانیسم های اولیه ای است که توسط آن فرآورده های نفتی و دیزل از محیط پاک می شوند. یکی از مهمترین مشخصات باکتری های تجزیه کننده هیدروکربن ها توانایی آنها در امولسیون سازی هیدروکربن می باشد که توسط ماده فعال سطحی ترشحی خود بنام بیوسورفکتانت این کار را می کنند. بیوسورفکتانت ها مستقیماً در فرایند دفع هیدروکربن ها از محیط توسط افزایش زیست آمادگی و زیست تجزیه هیدروکربن ها توسط میکروب ها و آنزیم های میکروبی مورد استفاده در سیستم؛ درگیر هستند. در بعضی از موارد که باکتری های درونی و بومی قادر به برآورده کردن نیازها نیستند، از گونه های قدرتمند جاهای دیگر استفاده می شود که به آن زیست تقویت می گویند. هرچند مهار تلقیح رشد بعلت محدودیت مواد غذایی و رقابت با میکروارگانیسم های بومی محل، بد بودن آلاینده های در دسترس (بخاطر عدم حلالیت آنها در آب) و مشکلات مخلوط شدن ارگانیسم های تلقیح شده با خاک آلوده، همگی از معضلات زیست تقویت می باشند.
ترجمه مطالعه پاندا و همکاران (2013) «جداسازی و شناسایی میکروارگانیسم های تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی» در ترجمک موجود است. برای دریافت اصل و ترجمه مقاله با ترجمک تماس بگیرید (کد مقاله: 110004).
